از آرزو تا حسرت....
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۶۳۶۰۹
روایت لیپار داستان نوجوانی است در حسرت دو عشق یکی عشق؛ مادری که به او گفتهاند در هند است و دیگری عشق به سینما که از قضا آن را هم میخواهد در سرزمین هندوستان دنبال کند و برای رسیدن به این دو آرزو حاضر است هر کاری انجام دهد و در این میان پرده از رازی برداشته میشود.
به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که حسین صادقی، کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی در خصوص فیلم "لیپار" در اختیار این رسانه قرار داده است:
بدون شک میتوان لیپار را یکی از جدی ترین و مهمترین آثار جشنواره دانست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روایت لیپار داستان نوجوانی است در حسرت دو عشق یکی عشق؛ مادری که به او گفتهاند در هند است و دیگری عشق به سینما که از قضا آن را هم میخواهد در سرزمین هندوستان دنبال کند و برای رسیدن به این دو آرزو حاضر است هر کاری انجام دهد و در این میان پرده از رازی برداشته میشود که همچون آب سردی است بر پیکر بی قرار برکت، شخصیت نوجوان لیپار.
در واقع رسیدن به واقعیت و مواجهه با آن امری است که هر چه مسیر و جریان فیلم در آن پیش میرود بیشتر رخ نمینمایاند تا جایی که در پایان و زمانی که برکت متوجه میشود که مادرش سالهای پیش در آتش عشق مالکانه پدرش سوخته است و این پایانی است بر جستجوی عشق مادرانه.
دلبستگی و احساس تعلق شاید مهمترین عامل حرکت در آدمی است. امری که از هیجانی عمیق و اصیل نشأت گرفته و مستلزم رفتن و رسیدن است. صدا زدن پدر با نام کوچک توسط برکت نیز میتواند مبین این امر باشد که لیپار بیش از پدر منبع دلبستگی خود را در مادری می بیند که به در پی است. هر چند برکت در پایان و در انتخاب میان بخشش و انتقام تصمیم به بخشش پدر میگیرد.
فارغ از سکانس پایانی که چندان چنگی به دل نمیزند و پیشنهاد پدر مبنی بر قصاص و انتقام یا بخشش به برکت دور از لطافت عرضه شده است؛ عوامل مختلف فیلمنامه دست در دست هم مخاطب نوجوان را آن گونه به شخصیت برکت نزدیک میسازند که در نمایی که برکت به رسم سینمای هند پایکوبی میکند با او همراه شده و به وجد میآید.
جدا از عوامل درونی، لیپار تکلیف خود را با پرسش همیشگی آثار جشنواره روشن ساخته و این گونه بر میآید که خود را از جمله آثار (درباره کودک و نوجوان) تعریف میکند تا همچنان جای خالی آثاری که صرفاً برای کودک و متناسب با مختصات جهان او باشد احساس شود. برکت، نماینده نوجوانانی است با آرزو و خیال و بروز و نمایش گهگاه این آرزومندی در اثر از نکات حائز اهمیت است، چراکه ادعای آرزو و میل یک مسئله است و بیان هنرمندانه این امر مسئلهای دیگر و صحنه فکر و خیال برکت هنگام دست. کشیدن بر پرده گچی سینمای متروکه موید این موضوع است.
کوتاه سخن آنکه ترکیب عواملی با تجربه و با سبقه و نوجوانانی که نابازیگر و کم تجربه اند میتواند همچون تیغ دو لبه ای باشد که به نظر میرسد حسین ریگی در مقام کارگردان و حسام فرهمند جو در مقام نویسنده به تهیه کنندگی سعید خانی توانسته است از پس این امر بر آید و نمایی شایسته از سیستان بلوچستان را به نمایش گذارد.
کد خبر 528332منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهر فرهنگ و هنر جشنواره جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان فیلم فیلم سینمایی فیلم سینمایی لیپار شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۶۳۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین روحانی به شورای نگهبان و دولت؛ باید حسرت انتخابات کشورهای همسایه را بخوریم!
روحانی رمز توفیق برجام را حمایت ۸۰ درصدی مردم از آن عنوان کرد و گفت: تکیهگاه ما در مذاکرات برجام مردم بودند. در تمام نظرسنجیها حتی نظرسنجیهایی که مخالفین دولت انجام دادند، نشان میداد ۸۰ درصد مردم موافق مذاکرات برجام بودند.
به گزارش سایت رسمی رئیس جمهور سابق ایران، حسن روحانی در جلسه دورهای خود با وزیران و معاونان رئیسجمهور در دولتهای یازدهم و دوازدهم، با تأکید بر اینکه اگر مردم از حکومت فاصله گرفتند، اداره جامعه سخت خواهد بود، افزود: ما در دولت دوازدهم با مشکلات ویژهای روبهرو بودیم. گویا داعش و ترامپ و کرونا کافی نبود که اقداماتی هم در داخل شد تا دولت را زمین بزنند. در طول ۴ سال دولت دوازدهم به مردم گفتند اگر ما بیاییم مسائل شما را در کوتاهمدت حل میکنیم. در اقتصاد و سیاست و سیاست خارجی به مردم قول دادند، گفتند برجام دولت قوی میخواهد. اما ضربه کاری میزان مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰ پس از انتخابات کمرمق مجلس در سال ۱۳۹۸ بود. وقتی مردم کنار زده میشوند و در امور کشور مشارکت ندارند، چطور میخواهند مشکلات را حل کنند؟
او رمز توفیق برجام را حمایت ۸۰ درصدی مردم از آن عنوان کرد و گفت: تکیهگاه ما در مذاکرات برجام مردم بودند. در تمام نظرسنجیها حتی نظرسنجیهایی که مخالفین دولت انجام دادند، نشان میداد ۸۰ درصد مردم موافق مذاکرات برجام بودند. چون اکثریت مردم پشتوانه برجام بودند، این قانون به تصویب رسید وگرنه نمیگذاشتند برجام تحقق پیدا کند. وقتی ۷۳ درصد مردم در انتخابات حضور پیدا کردند معلوم است از دولت منتخب حمایت میکنند، وقتی مشارکت زیر ۵۰ درصد شد، مشخص است چه مشکلاتی پیدا میکنیم؟ روزی در منطقه افتخار میکردیم انتخاباتی با ۸۰ و ۸۴ درصد مشارکت برگزار میکنیم، حالا باید حسرت انتخابات کشورهای همسایه را بخوریم.