«لیپار» رویا پردازی کودکان سیستان است

به گزارش خبرنگار مهر، حسین ریگی شامگاه یکشنبه در نشست خبری فیلم «لیپار» با بیان اینکه این فیلم بخشی از زندگی خودم بود که واقعیت داستان خیلی از جوانان و نوجوانان سیستان و بلوچستان بوده است بوده است، اظهار داشت: «لیپار» داستان بچه‌هایی آتش که در این منطقه به رویاهای خود رسیده بودند.

وی افزود: این فیلم ریشه در عشق من و دوستانم به سینما را داراست که خیلی از آنها به سینما راه پیدا نکرده و یا با سختی تلاش می‌کنند که راه خود را به سمت سینما پیدا کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارگردان فیلم «لیپار» اضافه کرد: در سیستان و بلوچستان در گذشته، رسم‌هایی برای جلوگیری از خشونت وجود داشت. در این فیلم ما از زهم و کپن داریم که به معنای پارچه یا چاقو است که این مسائل باعث جلوگیری از خشونت می شده است و از خیلی از قتل‌ها جلوگیری می‌کرد.

مخاطب ما بزرگسالان بودند

وی ابراز داشت: در ژانر کودک و نوجوان، دو نوع نگرش داریم و این فیلم درباره کودک و نوجوان است؛ مخاطب فیلم ما کاملاً بزرگسالان هستند. نسلی مثل نسل ما و نسل پس از ما، مشکلات پدر و پسری زیادی را در خود دیده است و باید یاد بگیریم که به این مسائل پایان دهیم؛ من شخصاً هم تجربه مشابهی با برکت و هم در جایگاه پدر بودم.

ریگی اضافه کرد: با رشد نکردن هنر در شهرستان‌ها در حال حاضر موافق نیستم؛ در دهه‌های گذشته استعدادهای شهرستانی نادیده گرفته شده و خشک شدند اما شرایط در حال حاضر متفاوت است. سعی می‌کنم در آثار بعدی خود از این بازیگران استفاده کنم و مطمئنم که از این تیم، در سینمای ایران حرف‌های بیشتری را در آینده خواهیم شنید.

وی با بیان اینکه در ابتدای کار می‌خواستم صرفاً یک فیلم بسازم، تصریح کرد: با حمایت استانداری و بنیاد فارابی تصمیم گرفتم فیلم حرفه‌ای ساخته شود که دلیل استفاده از بازیگران مطرح در آن نیز دیده شدن فیلم بود.

کارگردان فیلم لیپار با تاکید بر اینکه فیلم را برای گیشه نساختم، ادامه داد: این فیلم نباید بیشتر از یک ماه در گیشه بماند زیرا فیلم گیشه نیست و دوست دارم این فیلم با انتشار در پلتفرم‌ها توسط افراد محلی و مرزنشینان دیده شود.

سینمای ایران ۵۰ سال به سیستان بدهکار است

وی با بیان اینکه سینمای ایران ۵۰ سال به سیستان و بلوچستان بدهکار است، اضافه کرد: روزی که اولین بار به کار سینما آمدم و در فیلم سازی خواستم نگاه توریستی ایجاد کنم اما با مشورت دوستان دیدیم باید نگاه گسترده شود.

ریگی با تاکید بر لزوم توجه به خیال بچه‌ها تاکید کرد: هدف ما از ساخت این فیلم پرداختن به خیال بچه‌های سیستان و بلوچستان است و مهم بود از نگاه توریستی جدا شوم و این فیلم اولین بار در یک فیلم سینمایی بچه‌ها تخیل دارد.

وی در خصوص مشکلات مالی فیلم «لیپار» ابراز داشت: قرار بود فیلم در ۴۵ جلسه کامل شود اما به دلیل کمبود زمانی و مالی فیلم با فشردگی در ۳۵ جلسه کامل شد و حتی برای پلان آخر با خستگی بچه‌ها مجبور شدیم به هر نحو فقط پلان کامل شد.

بازیگران بین ۴۰۰ متقاضی انتخاب شد

همچنین امین میری، مشاور کارگردان این فیلم اظهار داشت: در انتخاب بازیگران از بین نزدیک به ۴۰۰ نفر بازیگر از استان سیستان و بلوچستان، بازیگران مورد علاقه مان را پیدا کردیم؛ تاکید به انتخاب بازیگران از زاهدان داشتم و در کنار این مشخصه، نظر به انتخاب نوجوانانی را داشتیم که با زیست شخصیت‌های داخل فیلم، همخوانی مناسب را دارا باشند.

وی ادامه داد: ارتباط عوامل و سه بازیگر حرفه‌ای ما با کودکان، بسیار مناسب بود و اگر این ارتباط در پشت صحنه رخ نمی‌داد، شاید کیفیت فیلم نمی‌توانست به این حد برسد. تجربیات من در بازی گرفتن از کودکان و نوجوانان، نشان می‌دهد که گاهاً رفتارهای ناجوانمردانه ای با این کودکان انجام می‌شود و احساسات بازیگران گاهاً تحریک زیادی می‌شود.

برای دیده شدن فیلم بازیگران حرفه‌ای لازم بود

مشاور کارگردان فیلم «لیپار» ابراز داشت: به نظر من هیچ بازیگری فروش تضمینی در سینمای ایران، به خصوص سینمای ملودرام را ندارد؛ به همین دلیل انتخاب بازیگران برای فروش گیشه نبود اما نیاز داشتیم که فیلم را به خوبی تهیه و تولید کنیم.

میری ادامه داد: همینطور برای دیده شدن فیلم، نیاز داریم که بازیگرانی را داشته باشیم و بازیگرانی مثل هومن برق نورد، باعث دیده شدن این فیلم خواهند شد.

لیپار رؤیا سازی کودکان بود

همچنین فاطمه سالاری، بازیگر این فیلم اظهار داشت: آشو برای من چالش بسیار بزرگی بود زیرا قبل از این فیلم، هیچ تجربه بازیگری نداشتم و فقط به عنوان مجری در صدا و سیما فعالیت داشتم.

وی افزود: توصیه‌ای که می‌توانم به هم سن و سالان خود می‌کنم این است که رؤیا پردازی کنند و رویاهای خود را دنبال کنند.

همچنین محمد دستواره، بازیگر دیگر این فیلم اظهار داشت: اصلاً فکرش را نمی‌کردم که روزی در این جایگاه حضور داشته باشم و خیلی حس خوبی داشتم که با آقای میری و ریگی همکاری کردم.

کد خبر 5324363

منبع: مهر

کلیدواژه: جشنواره کودک و نوجوان اصفهان جشنواره کودک و نوجوان جشنواره کودک بوشهر ویروس کرونا شهادت امام رضا ع آمار کرونا کرمانشاه واکسن کرونا هفته ناجا خطبه های نماز جمعه امام رضا ع شیوع کرونا هفته نیروی انتظامی عکس استانها مشهد ایلام سیستان و بلوچستان سینمای ایران دیده شدن بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۴۶۰۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟

حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.

خاک صحنه دامن‌گیر است

این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسر‌ها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟

بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.

لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.

فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.

چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.

فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.

«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»

هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی